In de auto van Rob hadden Bart, Pierre en Jan koers gezet naar het noordoosten met de verwachting om via een of meerdere rode lopers het paleis van onze Oosterhoutse schaakvrienden te mogen betreden. Maar dit kwam niet uit. Over de ontvangst met koffie hadden we niet te klagen, maar erg teleurstellend was wel dat we niet met het complete team in één zaal konden schaken. Dit ging ten koste van de sfeer en het was ook lastig om op deze wijze de partijen van de teamgenoten te volgen. Teamleider Rob had voor een tactiek gekozen om niet alleen een half of heel bordpunt te behalen, maar misschien wel te komen tot een klein succesje in de vorm van een 2-2 resultaat. Daarvoor had hij zichzelf opgeofferd door achter bord een plaats te nemen. Jan speelde op bord twee, terwijl Pierre (bord 3) en Bart (bord 4) de troeven waren. Maar helaas viel dit plannetje een beetje in duigen doordat ook Lars van Wageningen, teamleider en sterkste schaker van Rode Lopers A, ervoor koos om niet achter bord een plaats te nemen. Hij werd op het tweede bord de opponent van Jan de Hertog die dus tijdens zijn debuut in de avondcompetitie zijn borst met ijswater mocht natmaken. Toch liet Jan zich niet direct inpakken. Hij kwam goed uit de opening en wist aanvankelijk de aanvallen van Lars te neutraliseren. Na een kleine vijftien zetten kon hij echter zijn ware aard niet meer verbergen en na het slaken van de kreet ‘ik ga toch maar wat aanvallender schaken’ trok hij met zijn dame op avontuur. Een foute keuze die natuurlijk door Lars meedogenloos werd afgestraft. Op het eerste bord trof Rob in Martin Paans een tegenstander met een rating van ruim 1200 waartegen hij bij voorbaat niet kansloos was. In de vijftiende zet zag Rob de mogelijkheid om een loper van Martin in te sluiten over het hoofd. En het plan was om bij materiaalvoordeel direct remise aan te bieden. Dit kon nu niet door gaan. De partij bleef lang in evenwicht tot het moment dat Rob toch een stuk verloor en dit gaf tijdens het eindspel de doorslag. Op bord drie deed Pierre beslist niet onder voor Metten de Lange. Pierre won een stuk, maar verloor twee pionnen en beide schakers kwamen remise overeen. Bart was op bord vier absoluut niet tevreden over zijn spel tegen Bas Buijtenhek. ,,Ik had gewoon moeten winnen. Ik stond ook beter, maar kreeg er zo’n hekel aan om in m’n eentje in dit hok te moeten zitten dat ik maar remise heb aangeboden’‘, aldus Bart.
In het verslag ontbreekt dat RSG D volgens de website van de NBSB een ongerechtigde speler heeft opgesteld met een boete als gevolg. Niet zo fijn voor de tegenstander van de betreffende speler.