Van achter de slagboom

Niets zo moeilijk als tegen een team van een bevriende club spelen. Je kent elkanders zwakke en sterke punten door en door. Om gevoelens te sparen zou je het liefst op voorhand op alle borden remise aanbieden en dan snel aan de bar onder de spiegelbol de goede oude tijd doornemen.
De sportieve plicht noopte onze captain echter tot doortastende maatregelen. Niets werd aan het toeval overgelaten: De auto werd veilig achter een slagboom opgeborgen en omdat het vertrouwen in de teamgenoten tot ver onder nul gedaald was nam de captain zelf plaats aan het eerste bord. Zekerheidje – hoewel afgemeld – kreeg zowel een dwingende oproep om toch te komen spelen aan het derde bord, alsmede een alcoholverbod. Nico zakte een bord of wat naar het vierde en Suus nam plaats achter het vertrouwde tweede bord.
Terwijl elders in de zaal een tactische opstelling vrij desastreus uitpakte, bleek de ingreep van de captain de eerste meesterzet. Dat was hard nodig, want de positie op de ranglijst deed pijn aan de ogen (0 uit 2 bij ½ bordpunt).
Het team van de Pion bleek ten opzichte van de opstelling van vorig jaar danig gewijzigd en – mag ik het zo zeggen? – enigszins verouderd, hoewel ik inschat dat ze nog niet aan onze PSA rating kunnen tippen.
Aan het tweede bord hield Suus de lijn van de vorige matches goed vast. Hij leek een solide stelling op te bouwen in een Siciliaan, maar na één mindere zet werd zijn stelling vakkundig opgeblazen. Kort daarop volgde echter de kentering. Aan het derde bord bestreden twee klasgenoten van de schaaktraining voor senioren elkaar. De lesstof van de week betrof het slopen van pionnenketens en dynamiek van pionnenstellingen. Ondergetekende had beter opgelet en sloot zijn debuut aan het derde bord winnend af.
Aan het eerste bord bood Hans met superieur strategisch inzicht remise aan in een betere stelling, dit in het vaste vertrouwen, dat Nico aan bord vier de klus wel zou klaren. En omdat het niet kies is een bevriend team de grond in te trappen. Hoewel zijn tegenstander dapper weerstand bood, won Nico inderdaad materiaal en daarna eenvoudig de partij, waarna onder de vrolijke spiegelbol het nagenieten een aanvang nam.
Na afloop werd duidelijk, dat je een auto nooit aan gene zijde van een slagboom moet parkeren. Indien toch, dat je dan eerst controleert of hij met de hand geopend kan worden voordat je de gemeentelijke plantsoenen en bijbehorende paaltjes te lijf gaat.

Ben Cartens

One thought on “Van achter de slagboom