De tweede ronde van het DKR

“One should know, when one is defeated and should surrender”: Quintus Pleuribus in Gladiator. “Would we do that Quintus, would we?”

Oude wijsheden, zoals: zolang er stukken op het bord staan heeft men kansen, met opgeven is nog nooit een partij gewonnen, gaan niet in elk geval op, er zijn uitzonderingen. Maar volgens een oude schaker, helaas overleden, is het een kwestie van intelligentie te weten wanneer men op moet geven. Onzinnige zetten doen in uitzichtloze stellingen en hopen op een foutje van de tegenstander, men moet er maar zin hebben.

De partijen van de tweede ronde van het DKR laten zien dat er wat smetjes op het blazoen van de “sterkere” spelers zijn gekomen. We kijken naar een fragment van Alik met wit tegen Johan. Johan, een van de boegbeelden van het RSG, kan zonder problemen een pion winnen, maar waarschijnlijk geschrokken van de geboden mogelijkheid, doet hij het niet en we kijken met hem mee naar de stelling.

Marc speelde tegen Jan. Jan, de enige Belg dit jaar in de line-up van het DKR, won de kwaliteit en voerde de partij daarna vlekkeloos tot winst. Ivo wint van Arco omdat zwart een plan heeft dat eigenlijk geen plan is, jammer want op dat moment staat zwart beter. Henry verliest van Olivier. Hier volgt een fragment uit de partij.

André, net terug van een schaakvakantie in het Drentse hoogveen, komt erg goed weg met een blauw oog, tegen John. John verzaakt een pion te winnen en André wikkelt af naar een eindspel met ongelijke lopers, dus remise.

Onze voorzitter dacht dat hij de winst had vergooid door met het verkeerde stuk terug te nemen. Hierdoor kwam de witte Dame vernietigend binnen met schaak en torenwinst. In het P.M. werd duidelijk dat wit een verdedigbare, flexibele stelling had en beter stond.

Het DKR is en blijft een gezelligheidstoernooi. In de speelzaal is er een harde strijd en een serene rust, geen doodse stilte, in het café daarentegen, een gemoedelijk geroezemoes dat het P.M. niet bombardeert tot een verplicht nummer maar tot een gezellig nakaarten.

Dus heren een volgend keer analyseren we in het café of in de tussenruimte. De biljart spelende Dames hebben toegezegd hun beste spel te laten zien en trakteren ons misschien wel op een paar kunststoten! Ik verheug me nu al op een zweepslag trekstoot.

 

Heren tot de volgende ronde.