Het schaaktoernooi op eiland Man is een van de sterkste open toernooien dat jaarlijks gehouden wordt. Een deelnemersveld met ex-wereldkampioenen, sterke grootmeesters uitdagers en supertalenten. Er wordt gespeeld in 3 groepen te weten, de Master, de Major en de Minor groep.
Op de internetsite Chessbomb is het goed te volgen. Op de officiële site werd het schaaktechnische commentaar verzorgd door David King en een zeer goed uitziende vrouwelijke side-kick, haar naam mij is ontschoten, ze is IM. Haar opmerkingen sneden hout. Zoals deze: “Deze stelling is zo moeilijk dat ik waarschijnlijk in twee zetten zou verliezen, zowel met wit als met zwart”. Herkenbaar en zo verdomd eerlijk.
Ik werd op slag verliefd, hing een hele week laat in de middag voor de smart, benieuwd wat ze deze keer weer aan zou hebben. De lipgloss spatte van het scherm, haar asymmetrisch gekapt haar. David King daarentegen ging steeds meer op een hippie achtige uitvoering van Ruud Lubbers lijken.
Het toernooi werd gewonnen door Naiditsch en Wojtaszek met 7 uit 9, gevolgd door 7 man met 6,5 uit negen waaronder Kramnik, Nakamura en Jones. Giri, met 6 uit 9 en Erwin L’Ami met 5,5 uit 9 eindigden in de grijze middenmoot maar speelden toch een zeer behoorlijk toernooi.
De partij uit de laatste ronde tussen de latere winnaars en zie hoe wit hier knap remise maakt
Een paar aardige fragmenten. We volgen een Duits supertalent van 13 jaar en die speelt tegen Boris Gelfand. Boris geëmigreerd naar Israël en op de olympiade uitkomend voor dit land. Op zaterdag nog wel. Reshevsky weigerde principieel om op zaterdag een partij te spelen, na zonsondergang spelen was nog wel bespreekbaar met hem, maar de “Sabbath” was hem heilig. Boris toch niet de minste schaker, had, laten we zeggen niet zijn “Sabbath”, in tijdnood vindt, Vincent, zijn 13-jarige tegenstander de juiste voortzetting en Boris gaat mat. laten we het een “Black Sabbath” noemen.
Shirov speelde ook mee, deze keer helaas geen “Fire on the Board” meer een “Burn the Rook” Een boek uit duizend met grandioze wendingen in bijna onsterfelijke partijen, maar Alexei brengt een totaal misplaatst kwaliteitsoffer tegen Hikaru. Volgens de deskundigen aan de tafel dan, want: “the guy has 2750 or more”, “you shouldn’t do that against Hikaru”. En nog meer van die getalsmatige argumenten.
Maar de zet werd wel verwacht en eerlijk gezegd deed ik het ook. Soms is de drang zo groot om een bepaalde zet te doen dat andere zetten niet eens meer serieus overwogen worden. De verklaring achteraf van dit kwaliteitsoffer was simpel: “I play chess, I seek for the beauty and the truth in the game, seemed to me an interesting position to play.” Met een fantastisch Russisch accent.
Het bekertoernooi in Zundert beleefde deze week zijn tweede ronde. Schaken op een gezellige plaats met gezellige mensen. De deelnemende Genoten haalden met zijn vieren een half punt! En dat nog door een Genoot die voor 50 % lid is van de organiserende vereniging. Nou moe, een deelnemer typeerde het zo: Ge kunt toch nie altei winne, anders ware we hier nie en zaten we in Londen, en daar is het zeker nie zo gezellig.” Dit alles met een typische knipoog.
Genoten een prettig weekend.