Zundert uit: altijd lastig

Onder het gemoedelijke, vriendelijke en amicale imago van Raadsheer gaat een stelletje vervaarlijke schakers schuil. Zij ontvangen de tegenstanders met egards in hun prima locatie, maar sturen ze evenzo graag met een emmertje nullen naar huis en draaien het mes in de rug met plezier nog een keertje om. Ons veel gelauwerde C-team heeft de goede gewoonte om in Zundert te winnen, maar doorgaans wel na felle tegenstand.
In een experimentele opstelling betraden onze matadoren het strijdperk: Jacques aan bord 1, want dan kon hij lekker 1. b3 spelen, de captain overzag het strijdgewoel vanaf bord 2, Nico heeft al aan alle borden gezeten, dus kan 3 ook en aan bord vier Zekerheidje, alias het Slot op de Deur.
Deze laatste koos tegen het Morragambiet een bestrijdingswijze die geen school zal maken. Na 13 zetten was het over en uit. Of eigenlijk na zes.
Ondertussen had Nico in hoog tempo 20 zetten op het bord gekwakt om maar niet in tijdnood te komen en kwamen Jacques en the Commander in Chief in gecompliceerde, maar licht voordelige stellingen. El Jefe dwong zijn tegenstander tot een paardoffer, dat echter gunstig uitpakte en uiteindelijk tot remise leidde. Jacques zag een pluspion alsmaar net niet doorlopen, daarna de plus verdampen en ook hij moest uiteindelijk in remise berusten.
Nico probeerde ondertussen in een moeilijk toreneindspel alsnog in tijdnood te komen , maar zijn tegenstander leek hem daarin te overtroeven. Toen die een kleine fout maakte, tikte Nico de partij bekwaam – en snel! – naar winst en redde daarmee de eer: 2 – 2.
Op de terugweg is ter hoogte van de Witte Moeren onze vierde bordspeler uit de auto geworpen. Hij drijft daar nu een pannenkoekenhuis dat goed bezocht wordt. Ook de grot met wenende Madonna trekt regelmatig bekijks.