RSG-A – SG King-B: 1 1/2 – 2 1/2.
Spelen tegen een club, die mede door Bo de Veth is opgericht. Bo is ook teamleider van dit B-team. Het had ook zomaar RSG A kunnen zijn, want zij kwamen opdagen met gastspeler FM Stefan Colijn, die vorig seizoen nog uitkwam voor RSG A. Dat wordt lastig, jongens !
Dat bleek ook snel. Frank Lambregts, onze teamcaptain, werd al snel onder druk gezet door Stefan. Door een opstormende A-pion moest Frank achteruit gaan schaken en om onder de druk uit te komen, probeerde Frank het centrum aan te tasten, maar dat mocht niet baten. Een matdreiging zorgde voor stukverlies en daarmee de partij.
Ondertussen was Marc Naalden goed uit de opening gekomen met zwart, in een Siciliaan tegen Rob Haast. De Koningsaanval van Marc sloeg door en daarmee was de stand weer gelijk.
Joris Kok mocht met wit tegen Bo de Vet en Joris was niet voor een kleintje vervaard, hij is in de vorm van zijn leven en kwam opdraven met 12 ongeslagen partijen ongeslagen. Werd dit nummer 13? Bo besloot to een rustige opzet om de kat uit de boom te kijken en Joris idem dito. Na enkele afgeruilde stukken waren geen opties voor winst meer over. Remise.
Helaas ging ons 4e bord de mist in. Erik was goed komen te staan tegen Jelle Mathieu, had wat pionnetjes gewonnen en leek af te gaan op winst. Jelle had echter nog een truc achter de hand, Eric miste een dubbele aanval en daardoor glipte de winst uit zijn handen. Extra zuur.
De volgende ronde mogen we tegen de Pion B, een Roosendaals onderonsje.
RSG-D – DE TOREN-A: 1-3.
Met 4, uuuh 3……., nee, uuuh 4 borden onderuit.
Rob Verbeek kreeg het verzoek van Wim van Amstel, teamleider van de Toren-A uit Leende, om voor bord 4 remise af te spreken, omdat zij geen vierde speler konden strikken. Een vreemd aanbod, waarover zelfs competitieleider Erik van Elven geen uitspraak wenste te doen. Maar bijna zondagnacht mailde Wim, dat er alsnog een vierde speler bereid was gevonden. En toe moesten Pieter, Joey, Bart en Jan (fijn, dat hij ook kon spelen) het opboksen tegen een overmacht van maar liefst 2582 ratingpunten. Teamleider Rob keek verbijsterd toe. Op het vierde bord speelde Jan tegen een Henk Wijnen, daar was de meeste dynamiek te zien. Jan ruilde vroeg in de partij twee stukken tegen een pion en een Toren, geen verkeerde keuze, Jan had meer aanvalskansen. Maar na zijn gretigheid een Loper in te sluiten werden Lopers geruild en kwam Henk’s Dame strategisch beter te staan. Even later verloor Jan een pion en een Toren (“effe nie opgelet”) en einde verhaal.
Pieter mocht op het eerste bord met zwart tegen Karel Looijmans (2010), een rating-verschil van slechts 800 punten. Pieter kwam heel goed uit de opening. Er werd een pionnetje geruild en een Paard tegen een Loper, maar toen de stelling behoorlijk klem kwam te zitten, probeerde Karel een Paard weg te geven (?) in ruil voor een pion en dat ging Pieter wijselijk uit de weg. In het eindspel hield Karel een Toren over (allicht, zie Clubnaam), Pieter een Loper, beiden een stuk of zes pionnen. Toen probeerde Pieter met zijn Loper een pion te verschalken (Avaritia = hebzucht), werd toen ingesloten en (goed gezien Karel) had toen 3 zetten nodig om met die Loper weer “in het spel” te komen. Kat in het bakkie voor Karel.
Tussen Joey en Wim van Amstel bleven stelling en materiaal in evenwicht, maar de teamleider trok uiteindelijk aan het kortste eind.
Bart stond op het derde bord na 10 zetten al in een gewonnen stelling en tegenstander Wim van der Plaat werd er zichtbaar wanhopig van. Om drie zetten te doen, had hij in totaal 50 minuten nodig en de vallende vlag van Wim bezorgde Bart de volle buit. Bravo, Bart, je hebt de eer gered!