Team RSG niet aardig voor gastheren.

Team RSG dendert door in de klasse 3a van de NBSB zaterdagcompetitie. Stukkenjagers 6 was een simpele “walk-over” en tegelijkertijd konden we onze tegenstander van de volgende ronde goed observeren! Stukkenjagers 7. Die speelden ook thuis, in het culturele hart van Tilburg. De Cinecitta. We speelden de partijen in een mooie bovenzaal met een werkelijk schitterende ovaalvormige tafel. Wel zo’n 5 meter lang en uit een stuk. Nico vroeg zichzelf af hoe ze die tafel in die zaal gekregen hadden. Goeie vraag. Hoe was het mogelijk?

De Raaf had zich met doktersverklaring afgemeld, maar zijn geest waarde als een schaduw door de speelzaal. Supersub Frans viel voor hem in. Frans nog mede matchwinnaar van de vorige ronde, haalde weer zijn gewaagde tactiek van stal. Het passieve Dameoffer! Zou het mogelijk zijn?

Suus won een stuk en bood zijn tegenstander een consumptie aan. Ja daar moest op gedronken worden. Hij was terug in no time en sprak zijn ongenoegen uit over het feit dat je in de Cinecitta niet met contant geld kunt betalen. Duizend sissen waren zijn deel, De Goldcard van het Team RSG meegegeven.

Frans tactiek leidde niet tot het gewenste resultaat en we stonden met 1-0 achter. Hij stond bij de andere borden te kijken en merkte op dat hij zulke stelling nooit krijgt. Zekerheidje ging boodschappen doen en het was weer gelijk. Suus ging mee en we stonden voor. 2-1.

Uiteindelijk werd het 7-1 voor Team RSG. Nou lag dit niet aan het geweldige spel van Team RSG maar meer aan het niveau van de tegenstander. Winnen daar gaat het om, het doel heiligt de middelen. Maar de manier waarop sommige punten tot stand komen werpt de vraag op: “Hoe is het mogelijk?”.

Zo speelde de teamcaptain een partij die kant noch wal raakte. Slap openingsspel om daarna zeëen van tijd te investeren in een Loper offer, maar het is niet dwingend, dus wordt het niet gespeeld, daardoor krijgt wit een loper op h2 die zegge en schrijven 1 veld heeft. Pijnlijk! Maar doordat de zwartspeler wat mindere zetten deed en zijn pionnen ver had opgespeeld, wat tactische grappen toeliet, liep het gelukkig met een sisser af. Overtuigend is het allerminst, maar wel ter lering en de (leed)vermaak. (teleur)stelling:

Uit onvrede over de kwaliteit van zijn vertoonde spel, overweegt de teamcaptain dan ook als non playing captain de Kampioenskrijg bij te wonen tegen Stukkenjagers. Want al staan we een straatlengte bordpunten voor, beslissend zijn de matchpunten.

Clash of the Titans in de 3^de klasse van de NBSB 10 maart in cafe de Veestallen . Klok aan: 13.00 uur. Komt dat zien, komt dat zien. Wat een affiche.

Uiteraard, zullen wij, als goede gastheren de spelers van Stukkenjagers 7 met alle egards ontvangen en aardig zijn, maar niet op de manier zoals een speler van Stukkenjagers het bedoelde, met betrekking tot de uitslag, 7-1, die opmerkte, dat wij, Team RSG, “wel aardiger hadden mogen zijn voor onze gastheren”. Nee. Dat nou net niet, schaken is strijd, oorlog, messcherp spel, blunders, kleine combinaties, irritant koekjes eten achter het bord en nog veel meer, maar na de partij is het gedaan. P.M.

Genoten bij winst worden/zijn we kampioen, en daar helpt zelfs geen moedertje lief meer aan.