A-groep:
André van de Laar-Hans Ravestein: 1-0.
Beiden speelden lang op winst. Eerst wit, waardoor zwart gewonnen kwam te staan. Maar zwart kon in tijdnood de winnende zet niet vinden en in het eindspel had zwart een pion minder en dit was een zure klap voor Hans, want Fritz maakte achteraf gehakt van de witte stelling en Hans wil nu een emmer en een lidmaatschap van een damclub in de buurt.
Patrick Heijnen-Pieter de Nijs: 1-0.
Een beetje hetzelfde geldt voor Pieter, die in het eindspel de mogelijkheid van zetdwang over het hoofd zag en toen de pion van Patrick zag promoveren. Pieter had volgens Fritz zijn laatste toren niet moeten ruilen, dan was een remise beter geweest. Pieter gaat ook dammen.
Ted van Eck-Marvin Jacobs: 1-0.
Na een Draak speelde Marvin Pd4, waarna wit’s paard op d5 binnenkwam. In samenwerking met een h5-aanval bleek dit doorslaggevend voor de winst.
Ben Cartens-Nico Kloosterboer: 1-0.
Gesloten Siciliaans, wit leek kansen te hebben en zwart verdedigde goed, maar Nico’s verdiepte relatie met de klok kostte hem helaas weer de partij.
Ik wil niet discrimineren, maar die zwarten bakken er weer niks van dit keer.
B-groep:
Rob Verbeek-Pierre Bol: 1/2-1/2.
Na een defensief spel zonder risico’s kwam alles vast te staan. Na 20 zetten bood Rob remise aan, maar Pierre wees dit af. Na zet 22 bood Pierre remise aan en Rob accepteerde.
Jacques Smits-Joey Wattimena: 1-0.
Na een voorzichtige opening won wit een onschuldig pionnetje en met alle zware stukken nog op het bord leek remise de meest waarschijnlijke uitslag. Ook nadat de torens waren afgeruild, stond er nog steeds een zware stelling op het bord, maar met de dames eraf gaf het extra witte pionnetje toch de doorslag.
Ron Hofer-Christ de Veth: 1/2-1/2.
Een Siciliaanse variant, waarbij wit alles afruilt en met een pion vóór remise voorstelt en Christ zag er verder ook geen been meer in.