Afgelopen maandag (3-11-2014) speelden we Ronde 5 van de Interne competitie. Papa Joei Wattimena was er ook. Hij is twee weken geleden vader geworden. Aangezien een dergelijk feestelijk gebeuren niet meer elke week in de gelederen van RSG plaatsvindt en je daar beter met opa’s kunt gaan grossieren, werd Joey door voorzitter Ron Höfer met een prachtig Fischer-price cadeau gefeliciteerd.
En ook op deze avond moest meteen weer de vraag gesteld worden, of de A-groep “remise-schuivers” zijn. “Zich schikken in remise”, zo heet dat. Nou, nee, deze ronde niet, hoor! Marvin Jacobs-Hans Ravestein: Hans speelde een prima remise in een gelijkwaardige partij tegen Marvin, die “te weinig tijd over had en het bord te complex vond om er winst in te zien”. Nico Kloosterboer-Ted van Eck: Nico kwam veel beter te staan, maar bood tenslotte remise aan, want “ik wilde niet verliezen en had weinig tijd over”. Dat waren twee partijen met weinig tijd over. Gelukkig was daar nog Johan Goorden, die tegen Ron Höfer speelde. Ron speelde naar eigen zeggen “te verdedigend en kwam met een pion minder in een verloren eindspel terecht”. Drie partijen, twee remises.
Bij de B-groep was het een “zwarte”avond. Van remises was geen sprake. Drie partijen eindigden in winst voor de zwartspelers. Ger IJzermans-Pieter de Nijs: Pieter, die afgelopen zomer in Brasschaat een week lang als een zoutzak schaakte en maar liefst 111 ratingpunten verloor (ja, ja, binnenkort de 11e van de 11e), schaakt dit najaar in Roosendaal veel beter en won. Patrick Heijnen-Frans Jonkers: Frans won en speelde “een wereldpartij, waarin ik een paard ruilde tegen een toren en op kwaliteit won”. Rob Verbeek-Pierre Bol: voor Pierre was het ook een fijne avond, want hij won voor de eerste keer een interne competitie-partij. Gefeliciteerd, Pierre. Wij nemen de bolhoed voor je af! Joey Wattimena-Victor van Oosterhout: Joey won met wit van Victor, die met het volgende commentaar kwam: “ik stond dik gewonnen, maar zette mijn dame een vakje te ver terug en toen kwam Joey met een paard en een “vork” binnenlopen”. Dat was een krakkemikkige zet en vervolgens ging het hele bestek eraf. En Joey daarna meteen naar huis, met Fischer op zak. Die gaat nog beter schaken.
In de neven- en nichtencompetitie speelde André van de Laar een blunder van een opening tegen Bart van Oosterhout. Op zelden betreden openingspaden is het zaak scherp op te letten. En dat deed Bart. Hij veegde André op zijn gemak, edoch rigoureus van het bord: “ik won in de opening al een kwaliteit en pikte daarna af en toe een pionnetje mee”.
Het was weer spannend allemaal.
Pieter de Nijs.