RSG A grijpt koppositie in hoofdklasse

RSG A heeft vanavond (woensdag 28 januari 2015) in De Harmonie in Tilburg goede zaken gedaan door De Stukkenjagers A met 2½  – 1½ opzij te zetten. Hierdoor grijpt RSG A, met nog twee ronden te gaan, de koppositie in de hoofdklasse van de avondcompetitie van de NBSB. Aan de verre horizon gloort een DGT.

De Stukkenjagers A (2220) vs RSG A (2041):  1½ – 2½ 
Mart Nabuurs (2274) – Alik Tikranian (2173): 1 – 0
Anne Haast (2338) – Jordy Schouten (2011): 0 – 1
Frans Konings (2259) – Ivo Kok (2008): 0 – 1
Erik-Jan Colijn (2008) – Cees IJzermans (1970): ½ – ½

Gelijktijdig speelde RSG B in Tilburg tegen De Stukkenjagers C en won met 3 – 1. Kortom: een topavond voor RSG!

De Stukkenjagers C (1946) vs RSG B (1779): 1 – 3
Ruud Feelders (1974) – Frank Lambregts (1752): 0 – 1
César Becx (2096) – Marc Naalden (1910): 0 – 1
Sebastiaan Dijksman (1862) – Erik van Elven (1830): 0 – 1
Erik van Ingen (1852) – Joris Kok (1622): 1 – 0

Hieronder het verslag van César Becx, teamcaptain van De Stukkenjagers C:

“Neem nou De Stukkenjagers A. Al jarenlang onbedreigd kampioen in de Hoofdklasse. Te oordelen naar de opstellingen in de beslissende match tegen RSG A leek het behalen van minimaal een consoliderend gelijkspel een formaliteit. De Roosendalers hadden hun sterkste man thuisgelaten, en de in Wijk aan Zee warm gespeelde Anne Haast en Frans Konings zouden toch geen moeite hebben met de titellozen aan de borden 2 en 3? De ontmoetingen aan de borden 1 en 4 oogden ratingwise gelijkwaardiger, en die leverden dan ook een nette 1,5 punt op, dankzij winst van Mart Nabuurs (1) en remise van Erik-Jan Colijn (4). Voor de eerste donderwolk zorgde Frans. Hij kon in de ultieme fase met zijn paard de laatste pion van de tegenstander slaan, waarna het ‘beslissende’ halfje een feit zou zijn. In plaats daarvan gaf hij het ding ‘gewoon’ weg. Bij de 1,5-1,5 lag dus alle druk op de schouders van Anne. Maar wat ze ook probeerde in haar mindere eindspel, de RSG’er betoonde zich dan toch een Lokale Meester in het koeltjes binnen hengelen van de teamzege. Het wachten is nu op een tv-item, met zo’n eerste kruiperig-zuigerig vraagje: ‘Al die media-aandacht na Wijk aan Zee… ik kan me voorstellen dat je voorbereiding op de cruciale match met het altijd lastige RSG A niet ideaal was?’”

En vervolgens: “Dan De Stukkenjagers C, een waar hoofdpijndossier. Hoewel ook dit viertal in de speech virtueel alsnog de titel binnenhaalde, bezigde TL César Becx daarnaast de omineuze kwalificatie ‘bonte verzameling structurele onderpresteerders’ en stipte hij zijn eigen rol aan als ‘slecht voorbeeld’. Zoals zo vaak kreeg onze profeet het gelijk aan zijn zijde. Tegen RSG B bleek Erik van Ingen (bord 4) opeens in topvorm, maar Sebastiaan Dijksman (bord 3) nog niet. Daarna werd het een dolle boel. Ruud Feelders deed aan bord 1 pardoes een onreglementaire zet, met ieder ruim twee minuten op de klok. Of waren het er vier? We zullen het nooit weten, want de klok werd weggepakt door buurman de TL, die zich kennelijk tot WL bombardeerde. ‘Twee minuten erbij voor de tegenstander,’ baste hij mogelijke oppositie de kop in. Minder stellig was het tempo waarin de reglementenkenner pur sang dezelfde(!) klok opnieuw instelde; voortdurend de net weggetoverde tijden prevelend negeerde hij elke timide Roosendaalse tip om het proces enigszins te bespoedigen. De zo – onbedoeld? – extra gecreëerde bedenktijd was aan Ruud helaas niet besteed: 1-2. Ook als speler voldeed de TL niet aan zijn hooggespannen verwachtingen. Aan bord 2 cultiveerde hij op fraaie wijze zijn Roosendaler-complex dat in november werd gediagnosticeerd. Net als tegen De Pion A werden alle mogelijke bekroningen van een aardige aanval genegeerd. Na drie gemiste dotten van kansen kreeg hij in de uitvluggerfase zowaar nog een extra inkoppertje van zijn tegenstander, maar op zoek naar het mat sloeg de apathie weer toe: 1-3.”