Een gelijk spel hadden we zeker verdient. Het begon al in de auto. Martijn stelde voor om met een tactische opstelling te spelen. Op bord 1 en 2 zitten vaak de kanonnen. Dus besloten we om Johan en Martijn op bord 3 respectievelijk 4 te zetten. Dit pakte goed uit. Marvin op bord 1 had met wit heel de partij het beste van het spel tegen Lie-Kwie. Die speelt nog steeds het dubieuze 1.e4 Pc6 2.Pf3 f5?! Juist toen hij kon gaan oogsten, was Marvin iets te gulzig en pakte te snel een pion. Zwart kreeg daar voldoende compensatie voor terug. Nog steeds was remise binnen handbereik, maar een ultieme winstpoging (!) werd Marvin tegen de gewiekste Lie-Kwie fataal. Op bord 2 speelde Ron Hofer ook al een beresterke partij. Met zwart was Ron tegen Lex Karstens geen moment in de problemen gekomen. Lex moest zelfs zijn pionnenstelling verzwakken om de nog enigszins kansen te behouden. Juist op dat moment speelde Ron één mindere zet en wit kreeg weer kansen. Ook hier won de routine, door een schijn dame offer ging een toren verloren en was de partij verloren. Jammer. Martijn had inmiddels een keurige remise gespeeld tegen Toon Stuart. Ondergetekende speelde 12 zetten theorie om daarna geen idee te hebben hoe het verder moest. Karel Storm wist wel raad met de stelling en dwong de paarden van wit terug naar de eerste rij. De stelling leek rijp voor de sloop, maar een na een mindere zet van zwart ging een pion verloren. Dat stelde niet veel voor en het leek mij gezien de tijdnood van zwart een mooi moment om remise aan te bieden. Karel weigerde en ging in tijdnood alsnog de boot in. Met onze anderhalve punt was de Raadsheer kampioen in deze klasse. Later bleek aan de bar dat de Stukkenjagers helemaal niet wilden promoveren.