Lelijk eendje van RSG vecht als een leeuw, maar blijft met lege handen.
Frans Jonkers liet het zijn teamcaptain vooraf weten: ,,Ik doe vrijdag mee met het D-team en we gaan winnen!’’ De teamgenoten van Frans hadden exact dezelfde instelling. Dus na het opladen van Jan in de Westrand en het opzoeken van Frans in de Dijkendoolhof vertrokken we vol goede moed naar Dongen. Onze oppertroef Joey, die vanaf bord 1 moest knallen, reed rechtstreeks vanuit zijn werk naar de plaats van bestemming in Dongen. Het begin van de vier partijen was veelbelovend. Op bord 2 kreeg Rob na het ruilen van lopers niet alleen een ijzersterk centrum, maar bovendien een open c-lijn. Op bord 3 begon Jan, zoals gebruikelijk, weer aanvallend. Met de actieve Dame bracht hij deze keer niet zichzelf in problemen, maar bezorgde hij zijn opponent, die niet alleen verbaasd maar zeker ook onbekend was met de opening van Jan, een enorme dosis denk-, puzzel- en rekenwerk. Op bord vier won Frans na de opening al snel een pion. Alleen op het eerste bord leek Joey het na de opening wat moeilijker te hebben hoewel er van dreiging beslist geen sprake was. Er ontsponnen zich anderhalf uur lang vier gelijkopgaande partijen. Maar toen kwam de ommekeer. Bij Rob sloeg eerst het noodlot toe. Hij besloot om met de witte loper een driedubbel aangevallen centrumpion te verdedigen. Verkeerd gerekend dus. Het kostte hem een pion, maar door het ruilen van nog twee pionnen en een paard was zijn sterke centrum veranderd in een gatenkaas. De geroutineerde Peter Stokkermans maakte hierna het karwei af. Tijdens de analyse in de barzaal hoopte Rob erop dat zijn teamgenoten het karwei nog zouden klaren, maar zowel Jan als Frans redden het net niet. Frans had een fraaie aanval in gedachten, maar de realiteit was anders. Hij verloor zijn materiaalvoordeel en daarna ook de partij. De partij van Jan had een open einde. Hij kwam een tempo tekort om zijn tegenstander te laten verliezen en ging zelf mat. Op het eerste bord had Joey de gehele partij geen winstkansen, maar hij pareerde wel alles en dit leidde tot een stelling zonder winstkansen voor beide schakers. Joey, onze kanjer op bord een, redde met een halve punt dus de kleine eer van het D-team. Voor je vertrekt dank je natuurlijk teamleider Stokkermans van DSC voor de goede ontvangst en de prettige schaakavond. Terloops merk je even op dat we als D-team met wat oudere (Joey natuurlijk niet), maar relatief onervaren schakers het lelijke eendje zijn van de fraaie schaakclub RSG die met maar liefst vier teams deelneemt aan de avondcompetitie. Je noemt je rating (jawel André) en je tegenstander vertelt dat die van hem bijna 900 punten hoger is. ,,Maar hier was op het bord niets van te merken’’, complimenteert Stokkermans. Fijn zo’n compliment, maar dus wel weer verloren. Maar hoe dan ook, we deden ons best en hebben als RSG beslist een goede indruk achtergelaten.
DSC-B – RSG-D 3½ – ½
1. Frans van der Burght (1528) – Joey Wattimena (1345) ½-½
2. Peter Stokkermans (1698) – Rob Verbeek (827) 1-0
3. Peter van Ruth (1419) – Jan de Hertog 1-0
4. Johan Ramstijn (1526) – Frans Jonkers (999) 1-0
DSC B – RSG D 3½ – ½
- De Pion C – RSG C 3½ – ½
- De Pion B – RSG A
Het woord rating durf ik niet meer te noemen, Rob, want anders zegt een speler met een veel lagere rating tegen mij dat van het verschil op het bord niets te merken was!!!