Opnieuw een wedstrijd waar de uitploeg net zo goed de thuisploeg had kunnen zijn. Drie van de onzen zijn haast wekelijks bij De Pion te vinden en twee zitten zelfs in het bestuur van De Pion. Mag je dan wel winnen? Nou en of mag dat. Lees hier onder maar eens wat de uitslag is geworden.
Voor Marc was het geen enkel probleem om te winnen van De Pion, daar bestaat geen kruisverband meer en dus trad hij aan op bord 1 tegen Ngo Hin Cheng. Met de witte stukken wist hij het Ngo Hin lastig te maken, die koos een volgens Marc iets wat vreemde opzet in de opening. Hoe het precies verliep werd ondergetekende niet helemaal duidelijk. Er werd een kwaliteit gewonnen en dat was voldoende voor het punt.
Joris mocht aantreden tegen zijn teamgenoot, Carlo Rens. Een goede graadmeter voor wie een bord hoger mag spelen in de volgende zaterdagwedstrijd van De Pion 2. Carlo koos voor een grand prix-variant van het Siciliaans maar Joris wist dit ternauwernood te verdedigen. Sterker nog, hij kwam na te hebben verdedigd er beter uit en kon met een goede samenwerking tussen dame en toren het volle punt ontfutselen van Carlo.
Ondergetekende trad aan tegen zijn concullega, teamcaptain van De Pion B, Rogier van Loon. Er ontstond een interessante koningsaanval van uit onze zijde. Er werd door Rogier een remiseaanbod gedaan, maar op dat moment leken er nog geen kansen te zijn op de overwinning van het team. Bij de verdediging tegen de koningsaanval bleek volgens de computer een fout te zijn gemaakt door Rogier maar die werd niet afgestraft. Ondergetekende koos voor een poging een dame te winnen, maar een opgerukte pion van Rogier gooide roet in het eten. Een eindspel van een dame tegen twee torens en wat pionnen werd verloren.
Erik mocht het opnemen tegen medebestuurslid van De Pion Ton van der Werf. Ton gebruikte behoorlijk wat tijd in een relatief makkelijk speelbare stelling voor Erik. Erik was in de aanval gegaan in de opening en om onder de druk uit te komen had Ton tijd nodig. In tijdnood ging het dan ook mis voor Ton. De stelling van Erik was goed en Erik bleef gezonde zetten doen terwijl Ton mindere zetten ging doen. Nog een punt voor ons.
De eindstand werd dus 1-3 in het voordeel van ons. Gezien het ratingverschil eigenlijk een onverwachte uitslag, maar zo blijkt maar weer: rating zegt niks.
T | De Pion B |
1934 |
RSG A |
1820 |
1 |
3 |
1. | Ngo Hin Cheng |
1940 |
Marc Naalden |
1800 |
0 |
1 |
2. | Carlo Rens |
1965 |
Joris Kok |
1842 |
0 |
1 |
3. | Rogier van Loon |
1974 |
Frank Lambregts |
1809 |
1 |
0 |
4. | Ton van der Werf |
1857 |
Erik van Elven |
1829 |
0 |
1 |