Zonder onze 2 sterspelers trokken wij vol vertrouwen ten strijde nog onwetend van het drama wat ons te wachten stond.
Eerste bedrijf – ons team kent een matig begin.
Jacques, op bord een, had met wit een mix van siciliaanse varianten op het bord getoverd en stond, ondanks een sterk paard, naar eigen zeggen slecht, maar had een speelbare stelling. Nico, op twee, stond naar mijn idee redelijk. Suus, met wit, had vrij snel een kwal verorberd, maar had te maken met een oprukkende vrijpion. Cappie himself was met zwart zoals gebruikelijk druk bezig om remise te kiepen. Geen laf spelletje, maar een bekend gambiet met 1. d4, d5 en 2. c4, e5.
Tweede bedrijf – het gaat steeds beter.
Jaques kwam steeds slechter te staan. Nico werd steeds verder weggedrukt en verloor 2 pionnen, maar zijn overmoedige tegenstander blunderde een stuk weg. Suus speelde subtiel en kon de angel uit het zwarte spel halen met het veroveren van de doorbrekende pion, die al op de tweede rij stond. Cappie had volkomen gelijkspel en bood, jawel, 3 maal remise aan, wat de overigens sympathieke tegenstander, gezien de stand op de borden, moest weigeren. Dat heb ik weer! Prognose 2 1/2 – 1 1/2 voor ons.
Derde bedrijf – het gaat helemaal fout.
Nico wint knap, maar gelukkig. Jacques houdt het niet meer en verliest. Nu de twee schlemielen. Suus is secuur aan het spelen, maar overziet een simpel aftrekschaakje (de koning staat op de verkeerde kleur) met de loper, waardoor een vol kasteel van het bord gaat en Suus gelijk op kan geven. Cappie moet nu winnen ipv van zijn tegenstander. Op zet 41, als net alle muziek uit de stelling is na dameruil, schiet hij een bok in een eenvoudig pionneneinspel waardoor hij gelijk verloren staat.
Epiloog.
Ipv van praalwagens en majoretten met de strontkar huiswaarts, zou Zekerheidje neerpennen.
Een bedroefde Cappie.