De vijfde ronde in de zaterdag competitie bracht Team RSG naar Capelle a/d IJssel. De plaatselijke schaakvereniging heeft haar domicilie in een kerkgebouw. Een kerkgebouw dat door vrij zinnig gereformeerden werd en misschien nog wel wordt gebruikt.
In de speelzaal staat een piano, maar daar mocht alleen met de toestemming van de koster op gespeeld worden. De wedstrijdleider verzocht de telefoons uit te zetten want een ringtoontje kon zowaar een punt kosten. Demonstratief werden de telefoons uitgezet, maar gingen wel mee met elk toiletbezoek.
Na een uur of anderhalf spelen was er op alle borden nog helemaal niets van te zeggen. Bo, voor de gelegenheid bord 1, kreeg een remise voorstel, maar speelde, na overleg, door, omdat hij niet voor 16 zetten en een remise naar Capelle was gekomen. Uiteindelijk werd die partij toch remise. Goeie instelling, lovenswaardig.
Johan aan bord 3 stond goed, Arco aan bord 5 stond veel beter maar beide partijen eindigden in remise. Ted maakte remise en Frank verloor omdat hij een Koningszet miste. Och, de Teamcaptain en Marc treuren met hem, we missen allemaal wel eens iets.
Hans aan bord 7 wint heel mooi en die brengt dan een enigszins draaglijke stand op het bord van 4 – 3 voor CSV 2. Winst zat er vandaag niet meer in, maar niet verliezen behoorde nog steeds tot de mogelijkheden.
De Teamcaptain speelde een zeer slechte partij, opening was niks, in het middenspel ruilde hij een stuk voor twee pionnen maar kreeg een kans die hij niet had mogen missen.
Na een wisselvallige opening van beide kanten, staat er materieel gezien, een gelijke stelling op het bord. Wit heeft twee verbonden vrijpionnen, dus het blijft opletten.
Op het “moment suprême” missen we de voorzet. Missen we scherpte? Elke Genoot speelt op zich een goeie partij, maar wanneer we een doodklap uit moeten delen, doen we het niet. “Oh Lord, give us strength” E.C.
De sfeer binnen Team RSG is goed, en de Teamcaptain, omdat we toch in een kerk waren, deelde het brood met zijn medespelers en sprak gezalfde woorden. Het eerste verlies van Team RSG was een feit en werd manmoedig gedragen.
Gezegend zijn zij die meededen en zich bij leven en welzijn gecommitteerd hebben aan de laatste twee ronden van deze competitie, want hun is het schaakwalhalla en het zoet der overwinning zal beter smaken. Godzij dank, is er morgen een normale competitie.
“Praise the Lord”, “Halleluja”.
Een zeer (bij)gelovige Teamcaptain.