In de 6e ronde troffen we een op papier wel heel sterke tegenstander met een gemiddelde rating van 1783. Met onze gemiddelde rating van slechts 1576 hadden we dan ook weinig hoop op een goed resultaat. Toen ook nog eens het oor-deel van “Zekerheidje” werd geveld en onze Belgische import het speeltempo in de avondcompetitie deze keer liever aan zich voorbij wou laten gaan was de keuze voor Cappie niet moeilijk meer. Alleen even worstelen met de bordvolgorde en de kleurverdeling, maar uiteindelijk werd ook dit probleem overwonnen. De op papier hoge gemiddelde rating van de tegenstander bleek ook nog eens een farce, want ze hadden er drie nullen bij en dan is een hoge gemiddelde rating alleen maar de rating van één tegenstander. Wethouder Rockx kreeg de eer deze tegenstander te bekampen.
Na de gebruikelijke toespraak van onze voorzitter vlogen we er vol in want dat moet als de tegenstanders van Gilze-Rijen komen. Als eerste bood mijn tegenstander remise aan op het moment dat hij een pion ging winnen. Mijn aanval was tot staan gebracht, omdat ik de winnende voortzettingen achter het bord niet had kunnen vinden en gezien de stelling op het bord was ik geneigd het aanbod te accepteren. Na consultatie van Cappie en de mededeling van de wethouder dat hij slecht stond was ik genoodzaakt door te spelen met een pion achterstand maar zeer actieve torens. Echter in tijden van nood staat de ware leider op. Cappie won vanuit een gelijke stelling met een fraaie combinatie een stuk en de partij (1-0). Na de pion te hebben teruggewonnen hield ik een toren en 2 pionnen tegen toren en 2 pionnen eindspel over en kon ik de stelling op het bord van Jacques Smits gezien hebbende met een gerust hart zelf remise aanbieden, hetgeen mijn tegenstander na consultatie van zijn teamleider accepteerde (1,5-0,5). Hoewel Jacques materieel gelijk stond, had hij ruimtelijk voordeel en een open torenlijn. Hoe hij de winst uiteindelijk verzilverde heb ik niet gezien, maar hij deed het wel (2,5-0,5). De partij van Frank was vervolgens nog maar een formaliteit. Met een stuk achterstand hield hij nog lang stand maar uiteindelijk moest hij “cappie”-tuleren (2,5-1,5).
Onze tweede plaats houden we met nog één wedstrijd te spelen vast, maar promotie zit er niet meer in, want de Rode Lopers zijn zelfs bij verlies in de laatste ronde al kampioen. Alleen het rating gedoe zit mij deze avondcompetitie niet lekker. Van de 5 partijen die ik dit seizoen heb gespeeld, heb ik drie keer een tegenstander zonder rating getroffen. Gelukkig speel ik toernooien die wel meetellen voor de rating, maar voor mijn rating was deze avondcompetitie bijna niet van belang en had ik beter interne competitie kunnen spelen waar de rating ook niet meetelt en het speeltempo een stuk aantrekkelijker is. Lijkt mij een aandachtspuntje voor de NBSB.
Voormalig rating kanon André van de Laar