RSG I – Stukkenjagers 6 7 1/2 – 1/2
Van een totale walk-over zullen we niet spreken, want er werd hier en daar wel degelijk strijd geleverd, maar soms zit het gewoon mee en loopt alles op rolletjes. Het was een wonderlijke dag, want pas om 20.00 uur werd vrijdag duidelijk dat we inderdaad konden spelen en ook nog eens in ons vertrouwde speelhol De Veestallen. Een dag voor lockdown nummer zoveel verwachtten we van Stukkenjagers 6 een team, bestaande uit stuiterende 11-jarigen onder leiding van een vriendelijke onderwijzer, allemaal met een rating van nul en een toekomst van 1800+. We hadden daartoe al snoep met extra kleurstoffen klaarliggen, maar er verscheen een gezelschap van vriendelijke heren op leeftijd, eigenlijk net zoiets als wij zelf zijn. Herstel, zoals wij een jaar of tien geleden waren.
Al snel stonden we op alle borden goed. Marc overspeelde aan bord 3 zijn tegenstander, kreeg twee dames op het bord en won binnen een uur veel materiaal: 1-0. Ik speelde aan bord 7 een gambietvariant waarbij je niet een pion inlevert, maar er eentje krijgt. In een ingewikkelde stelling greep mijn tegenstander mis en verloor een stuk. 2-0. Suus won bij zijn seizoensdebuut aan bord 5 kort na de opening al een stuk. Zijn tegenstander ruilde af naar een eindspel met een pion en een stuk minder. Daar weten ze in Hoeven wel raad mee: 3-0. Dré kwam aan bord 6 ook snel goed te staan en won paard en pion 4-0.
Onze andere debutant Pieter speelde aan bord 8 degelijk en geconcentreerd, kwam 2 pionnen voor en zette de koning van tegenstander zwaar op de tocht. Toen hij ook nog een dame won vond de tegenstander het welletjes 5-0. Aan bord 1 weerde Teds tegenstander zich kranig, maar kwam in een eindspel terecht met 6 tegen 7 pionnen en verder niets. Net iets voor Ted: 6-0.Jacques speelde aan het vierde bord een zeer goede partij. In de eindstelling hadden beide spelers nog een loper en Jacques 2 pionnen meer, die de tegenstander met de koning kon blokkeren. Er zat helaas niet meer dan remise in. 6 1/2 – 1/2. Sommigen zouden al te licht de neiging hebben om Jacques dit puntverlies na te dragen. Echter: denk je eens in hoe het is om in Tilburg thuis te komen, waar je liefhebbende vrouw en je stralende kinderen je opwachten in de hoop op minstens een dragelijk resultaat tegen de Roosendaalse beulen. Als je dan met dichtgeknepen keel moet bekennen dat je met 8-0 bent afgedroogd, kun je op zolder slapen en rest er niets meer van je ouderlijk gezag. Jacques is natuurlijk in alles een heer en voorkwam aldus een smadelijke aftocht voor onze tegenstanders.
Nico speelde ondertussen aan bord 2 een rustige positionele partij. Hij kreeg steeds meer overwicht en won een stuk. Toen zijn aanval dreigde los te barsten gaf de tegenstander het wijselijk op. 7 1/2 – ½ en nog maar net 4 uur.
Ampie kon de champignonsoep opzetten.
Nippend aan een enkel glaasje en onder het genot van een voortreffelijke maaltijd keken wij terug op een welbestede middag.
Dat een succesverhaal zich snel verspreidt, bleek wel uit het feit dat enkele schakers uit de omgeving hun neusje schroomvallig tegen het raam drukten en via hun zaakwaarnemers lieten weten ook wel in te zijn voor een plaatsje in het Dream Team.
Misschien volgend jaar, jongens, misschien volgend jaar…
Ben Cartens