Cijfers zeggen niets. Ze kunnen de werkelijkheid zelfs geniepig vertekenen. Zo is het team van Stukkenjagers 7 sterker dan Stukkenjagers 6, zijn spelers met een rating van 0 soms even sterk als spelers met een eerbiedwaardige, in vele jaren opgebouwde rating en vervliegt de waarde van aandelen en crypto’s bij het minste zuchtje zijwind. Deze en soortgelijke mijmeringen kon men horen voor en na de boeiende match tegen Stukkenjagers 7. Want er werd e i n d e l i j k weer eens serieus gespeeld en onze matadors toonden zich fris en fruitig en leden geenszins onder coronacorrosie.
De Tilburgers hadden zich ten doel gesteld om met minstens één punt uit Roosendaal terug te keren (het dubbele van het 6e team) en dit doel werd ruimschoots gehaald.
Zij trachtten ons uit het evenwicht te brengen door te verschijnen zonder pennen, notatieformulieren of teamleider en hadden het tactisch vernuft om tegen ons ratingkanon André dezelfde ratingloze speler te zetten als Stukkenjagers 6. Het mocht echter niet of nauwelijks baten:
Marc opende na een uur en drie kwartier spelen de score. Volgens hemzelf een partij die barstte van de fouten aan weerskanten, maar het punt tellen we gewoon. Hans kwam in een gesloten stelling waar een Winnende Wandelkoning sierlijk voor zijn pionnen uitliep en het pleit beslechtte: 2-0.
Dré verpletterde zijn tegenstander min of meer vanuit de opening en mocht met een dame meer het punt incasseren. Hij scoorde daarmee vier uit vier, hetgeen helaas niet in rating vertaald zal worden.
Suus won een stuk, maar moest daarna wel twee centrumpionnen teruggeven. Hij wist echter snel alles af te ruilen en kon de vijandelijke pionnen opvegen. Ik bereikte aan het zesde bord een klein voordeel en wist dat tegen mijn gewoonte in vast te houden. Toen ik krap in mijn tijd kwam te zitten, kreeg ik de gelegenheid om de vijandelijke stelling in één keer op te blazen.
5-0 dus en de kurk kon van de fles.
Aan het eerste bord was Ted ondertussen in een moeilijke stelling terecht gekomen met een toren tegen twee lopers en het zag er niet goed voor hem uit. Aan het achtste bord kwam Pieter ondertussen met twee pluspionnen uit de verwikkelingen tevoorschijn. Maar als je even niet oplet is alles weer anders: Ted goochelde er op een of andere manier toch nog een remise uit en Pieters voordeel verPieterde tot een gelijke stelling, ook remise en dus 6-1.
Er restte nog één partij, uiteraard die van onze bedachtzame Nico die kalm als altijd aan een degelijk opgezette partij werkte. Terwijl aan de bar het feest al in volle gang was, de soep al op stond en er nog enkele kubieke meters carnavalskranten de deur uit gingen, gebruikten beide spelers de maximale speeltijd, om na wat mindere zetten toch op remise uit te komen.
RSG 1 – Stukkenjagers 7: 6 ½ – 1 ½ We gaan op kop in de competitie, los van het peloton. Wie alleen op het uiterlijk afgaat zal de vergelijking ontgaan, maar wij vonden onszelf sterk op Irene Schouten lijken: kracht, souplesse en een winnaarsmentaliteit.
Al weten wij niet zeker of zij na afloop van haar wedstrijden ook breed uit eten gaat bij Ampie. Ampie zwijgt daarover.