In de banlieue van Terneuzen werden wij opgewacht door het team van Landau-Terneuzen 2, een fusieteam afkomstig uit Axel en Terneuzen. Ook de concullega’s van De Pion waren aanwezig om tegen Landau-Terneuzen 1 te spelen.
Korte samenvatting: beide Roosendaalse clubs werden met 5-3 afgedroogd. De vorsten van België en Nederland waren een dag te vroeg uit Terneuzen vertrokken om hiervan getuige te kunnen zijn. Door een kleine doseerfout met springstof bij het opruimen van een oude sluis is een paar jaar geleden ongeveer half Terneuzen weggeblazen. Inmiddels is alles gerenoveerd en is de nieuwe sluis opgeleverd. Om de waterloopkundige gebreken daarvan aan de beide staatshoofden toe te lichten hadden we Sylvester in ons team opgenomen, maar Hunne Koninklijke Hoogheden wilden daar dus kennelijk niet op wachten. Nu zat er niets anders op dan maar aan onze eerste match van dit seizoen te beginnen zonder koninklijke belangstelling.
Aan bord acht probeerde Sylvester het al vrij snel met een dame minder, wat toch best lastig bleek. Hans plaatste aan bord zeven een goed getimed remiseaanbod, een voorbeeld dat door mijn tegenstander gevolgd werd. Dat kwam me goed uit, want ik had net een mindere zet gedaan. André hield aanvankelijk goed stand in een volledig experimentele opening, maar werd in het eindspel weggetikt. Arco beperkte de schade en zette zijn goede reeks van vorig seizoen voort met alweer een knappe winst.
Van de drie resterende partijen was toen nog weinig te zeggen (althans door mij). Marc moest uiteindelijk ervaren dat succes bij de Baronie geen enkel respect afdwingt in Zeeuwsch-Vlaanderen. Hij greep ergens mis, had een overschot aan tijd, maar een tekort aan materiaal. Jacques had toen al de vrede getekend en Ted hield in een lange partij secuur stand: 5 – 3 derhalve.
Als teamcaptain heb ik het ongemakkelijke gevoel dat een aantal van de komende matches een soortgelijk verloop zal krijgen. De andere teams in deze competitie zijn sterk in de breedte, het verschil in rating tussen de eerste en laatste borden is kleiner dan bij ons.
Gelukkig zijn we jong, charismatisch en blij van zin, we zien een hoop van de wereld en leren elke dag bij. En we zijn zeker in staat om zo nu en dan voor een verrassing te zorgen.
Nobody fucks with RSG!