De aftrap van het Open Roosendaalsch kampioenschap ’24-’25 op 28 oktober was succesvol: vele spelers uit de omliggende wingewesten kwamen af op het warme thuisgevoel van de Veestallen. Niet al onze schaakgenoten konden aanwezig zijn: leden van RSG bereizen heel de wereld om de minder geprivilegieerden een schaaklesje te leren en met aanstekelijke trots te vertellen over de bitterballen van Ampie en Ronald. Jacques is hiermee druk doende (samen met zijn zoon Mark) in Beieren, André en Erik tussen de pannenkoekenhuizen van Hoogeveen en omstreken. Mark doet zijn zegenrijk werk gewoonlijk helemaal in Breda, maar was nu wel aanwezig om wat huiselijkheid bij te tanken.
En zo verkondigt ieder op eigen wijze in brede kring de vele geneugten van onze club!
Te midden van dat alles toog een paar dagen later een avondteam oostwaarts met de bescheiden ambitie om een verpletterende winst bij te schrijven. Wij zoefden geheel elektrisch en comfortabel naar Rijen, waar een team van Caissa Gilze Rijen ons opwachtte in hun sobere doch doelmatige onderkomen.
De stemming was weer opperbest, al was het natuurlijk een veeg teken dat ik op het tweede bord geposteerd was. Schaakgenoten die niet in verre streken ons beleid uitdroegen waren met het excuus van “guur weer”, “akelige Halloweentypes op straat” niet uit huis te branden en dat maakte de spoeling dun voor onze captain.
Danny debuteerde in dit gezelschap en alle volgende keren zal dat beter gaan. Ik volgde een aanbeveling van Olivier van drie dagen eerder. Dat leek gunstig uit te pakken, tot ik een stuk weggaf en aansluitend een blunder van de tegenstander over het hoofd zag (story of my life).
Nico en captain Hans, met wit op respectievelijk bord 1 en 3 voerden beiden hun partij op doorwrochte wijze tot remise in stellingen waarin elke poging tot forceren fataal zou zijn geweest: 3-1 derhalve.
Ik zie toch ruimte voor verbetering…