Danig verzwakt reisden we af af naar Vlissingen. Ben en Arco hadden iets anders te doen en Ted sloofde zich dusdanig uit bij een renovatie van zijn huis dat hij niet meer mobiel was. Helaas was de “Doe Een Wens” ziekenwagen niet beschikbaar dus Ted moest thuis blijven. En we hebben het gevoeld! We zijn kansloos afgedroogd. Als ik zo het lijstje af ga dan gaan we het zeer lastig krijgen in de competitie.
Ja, jullie lezen het goed speellocatie Vlissingen. De zaal in Middelburg was bezet door fanatieke Bingospelers, dat is trouwens moeilijk te combineren met schaaktypes. Derhalve weken we uit naar een prachtig levensbestendig zorgdorp. Huisvesting is mogelijk van aanleunwoning, verpleeghuis tot hospice. Sommigen van ons willen zich direct op de wachtlijst plaatsen. Anderen waren minder enthousiast. Wij speelden in een prachtig theater compleet met vleugel (ja, Ben dat heb je gemist) en een orgeltje. Onze meest luxe locatie ever (met groot restaurant binnen handbereik).
Degelijke Dree was dit maal als eerste klaar. Opgelucht dat hij de opening overleefd had bood hij remise aan, wat zijn tegenstander afwees daar het Dree ontgaan was dat hij een stuk achter stond. Met het schaamrood op de kaken gaf hij op. Toen was Suus aan de beurt. De tegenstander graaide wat pionnetjes en Suus zag er geen brood meer in. Jan zat weer soeverein te spelen en ook Nico was nog in de partij. De rest stond slecht tot zeer slecht. Ikzelf had bijna de hele partij niets in te brengen. Uit wanhoop wilde ik een stuk tegen 2 pionnen ruilen, maar tot mijn verbazing raakte mijn tegenstander in verwarring en weigerde het aanbod, dus ik won dus een pion maar hield nog steeds een mindere stelling, maar gelukkig bleef mijn tegenstander mindere zetten produceren, dus wonder boven wonder kwamen we in een eindspel met allebei een paard en 4 tegen 5 pionnen in mijn voordeel. Ik koos ervoor om zijn remisevoorstel aan te nemen. Marc maakte het nog bonter. Hij kwam een toren achter, maar die won hij met gedurfd spel terug, maar bleef een pion achter. Remise uiteindelijk. Zijn tegenstander was gebroken. De rest was voorspelbaar. Jan kwam bij ons langslopen “Ik ga winnen” en dat gebeurde ook. Vervolgens verloren Jacques en Salah. Nico bleef doorvechten in een stelling met alleen nog gelijke lopers en een aantal pionnen (Nico 1 minder). Nico kon een paar verbonden pionnen niet meer keepen en moest opgeven. 6 – 2 derhalve