Reeds kampioen trok ons legendarische C-team wat onbezorgd ten strijde tegen Staunton. Onze vierde bordspeler slaagde er in alle files van Nederland te treffen op weg van een Belangrijk Congres naar Etten-Leur, maar arriveerde nog net op tijd. Onze zwaarbeproefde teamcaptain voerde de spanning op door zijn telefoon aan te laten staan, aldus het risico op een “Hellemonsje” met bijbehorend puntverlies voor lief nemend. Ach, we kunnen inmiddels wat hebben.
Aan bord vier leidde Uw Zekerheidje de weeën in, daarbij geholpen door zijn tegenstander, die vanuit gelijke stand in drie zetten een kwaliteit en twee pionnen verspeelde. Dit gaf Uw Dienaar ruimschoots de tijd om de vele historische plaquettes in het verenigingslokaal te bestuderen, voordat Hans aan het derde bord toesloeg. Een dreiging, die al een zet of vijftien in de stelling zat, werd plotseling genegeerd en van de schrik blunderde zijn tegenstander meteen nog wat materiaal weg.
Jacques speelde aan bord twee een mooie partij. Een open stelling met vele tactische wendingen en een pion op de tweede rij werd uiteindelijk remise. Aan het eerste bord werd pas rond de dertigste zet het eerste materiaal geruild. De echte fijnproever weet een vol bord immers te waarderen en valt niet te snel aan. Nico bereikte wel gevaarlijk spel langs de h-lijn, maar ontmoedigd door het ontbreken van koude chocomel en appelsap van de juiste soort, berustte Nico in een remise. Een dikke plusremise, net als bij Jacques: 3-1 voor RSG-C en volledige ontsluiting.
Bij de huldiging na afloop liet het gemeentebestuur het lelijk afweten, maar de pinda’s smaakten er niet minder om. Van ons zul je het niet horen, maar een lintje voor alle teamleden (André, Frank, Nico, Jacques, Hans en Ben) lijkt ons gepast (we nemen genoegen met Commandeur).
Ben Cartens