Waarde clubgenoten,
Bij de huldiging van het C-team op 27 mei viel het op, dat van de zijde van het Koninklijk Huis geen adequate vertegenwoordiging aanwezig was. Wij hadden toch een beetje gerekend op een hossend staatshoofd, voorop in de polonaise. Zelfs met een groepstango met zijn eega zouden wij genoegen hebben genomen. Dat het gemeentebestuur wederom schitterde door afwezigheid stemde ons terneergeslagen, maar de saté smaakte er niet minder om. Wel wijzen wij erop, dat niet alleen in het bankwezen topkwaliteit naar het buitenland kan uitwijken. In diverse oliestaten worden de verrichtingen van het C-team met argusogen gevolgd. Meer mag ik er nu niet over zeggen.
Vaak wordt ik op straat staande gehouden door geëmotioneerde schaakliefhebbers. De vraag die ieder op de lippen brandt: “Wat is toch het geheim achter het succes van het C-team? Is het alleen de kracht, souplesse, gratie en bescheidenheid of is er nog meer?”. Omdat ik ondanks alles eenvoudig gebleven ben, sta ik deze onwetenden gewoon te woord en leg het geduldig uit:
Het succes van het C-team is inderdaad gelegen in kracht, souplesse, gratie en bescheidenheid. Maar ook in een onkreukbare teamcaptain die de verbitterde strijd om het eerste bord steeds weer in goede banen leidt. Drie heren met een vrijwel identieke PSA-rating ambiëren namelijk in gelijke mate de glorie van het topbord.
Het seizoen is gestart met een hoogtestage, een belangrijk ijkpunt in de teambuilding. Op deze hoogtestage zijn tactiek, strategie en vrije figuren aan de orde geweest. Omdat aan het einde van de stage iedereen de hoogte had, is daar weinig van blijven hangen. De notulen zijn kwijt. Hier is ruimte voor verbetering.
Wel staat mij bij dat de eerste twee borden de schade zouden beperken en dat het derde en vierde bord de puntjes binnen zouden tikken. Het spijt me te moeten zeggen dat Nico zich niet aan die opdracht heeft gehouden: 3 ½ uit 4 (TPR 1914). Dit komt terug bij de evaluatie.
Talentontwikkeling is een belangrijk aspect: jong en onstuimig talent zoals Jacques Smits kan alleen dan gedijen als het in een solide team wordt begeleid en daar aandachtig en liefdevol wordt voorbereid op topprestaties. Omdat de leden van het C-team hun maatschappelijke en bestuurlijke carrière soms weleens voorrang geven is zes man voor vier borden geen overbodige luxe.
In het volgende seizoen trekt ditzelfde team onder de schuilnaam “D-team” (om de vijand te verwarren) weer door de provincie. Dat zal opnieuw een glorieuze tournee worden langs de meest onwaarschijnlijke buurthuizen, loodsen en kantines, waar zelden koude chocomel van de juiste kwaliteit te krijgen is.
Wij gaan voor nóg een klok en wij zijn André, Frank, Nico, Jacques, Hans en Uw Zekerheidje,
Ben Cartens