We deden al zes ronden ons stinkende best, maar buiten enkele bordpunten die voornamelijk door Bart en Joey waren verdiend, was het nog niet gelukt om een resultaat te behalen. Daarom had de tactisch uiterst goed onderlegde teamleider Rob een plan bedacht om tegen Oisterwijk A misschien nog één matchpunt te kunnen behalen. Omdat de partij op het eerste bord tegen Stefan Hess (rating 1894) toch door niemand gewonnen kon worden, nam hij hier zelf als zwakste schaker plaats. Er konden op de overige drie borden dan met een beetje geluk drie gelijkwaardige partijen ontstaan. Boven verwachting bood Rob nog een kleine twintig zetten goed tegenstand, maar de foutieve lange rokade met zwart tegen de korte met wit werd door professional Stefan met oprukkende pionnen en een paardaanval keihard afgestraft. Met een schaakvork verloor Rob zijn dame. Einde partij dus voor de teamleider. Na het verlies van Rob waren de overige drie partijen nog steeds redelijk in evenwicht. Joey stond nog het slechtste, maar hij kwam later beter te staan en sleepte uiteindelijk als enige een half puntje in de wacht. Een foute zet van Bart waardoor hij een toren verloor, betekende het einde van zijn partij. De stelling van Pieter werd na verloop van tijd toch steeds zwakker en er restte hem niets anders dan op te geven. Opnieuw een seizoen zonder matchpunten voor het lelijke eendje van RSG dus. Maar toch hebben we wel lekker geschaakt!