De Roosendaalse Schaakderby is altijd een beladen wedstrijd, vergeleken waarbij het kampioenschap in de groep 6E van de landelijke competitie in het niet valt. Wie de Derby der Derby’s wint is geheid winnaar van het Sportgala, vergaart eeuwige roem en sleept sponsors binnen – om van de inkomsten uit merchandising nog maar te zwijgen (denk aan dekbedden, koffiemokken en etuis met een portret van een van de schakers en natuurlijk tatoeages van een cruciale stelling op een lichaamsdeel naar keuze).
De Pion trad aan met een fikse dosis jeugdig elan, bij de samenstelling van ons team was gekozen voor ervaring en bezonken wijsheid. Bewust van het gewicht van deze dag incasseerde ik snel een punt aan het mij onbekende zevende bord. Gesterkt door een goede voorbereiding en een uitgekiend dieet maakte ik een zorgvuldige keuze uit het mij aangeboden materiaal en incasseerde het eerste punt. André volgde wat later dit goede voorbeeld door snel materiaal te winnen en in de koningsaanval de partij te beslissen, Hans stelde met een paardzet zijn tegenstander voor de keuze tussen mat en dameverlies en Suus oogstte twee pionnen, waarna zijn tegenstander hem nog lang liet werken, maar aan de uitslag viel niet te tornen. 4-0 inmiddels, tijd voor een terzijde om de spanning op te bouwen:
Alle spelers van dit RSG-team zijn voormalige Pionspelers, trainers en teamleiders van De Pion spelen bij RSG. Bij twee clubs waarvan de historie zo met elkaar verweven is, kan elk resultaat in eigen voordeel worden uitgelegd. Winst is altijd de vrucht van eigen kunnen, bij verlies heeft de tegenpartij het eigenlijk bij ons geleerd. Iedereen blij!
We gaan even verder. Nico speelde als een Petrosjan-light (=elke 10 zetten een rij opschuiven en je tegenstander over de rand drukken) een soevereine partij en won ruim binnen de tijd (!) en Marc had al vroeg in de partij een dame voor toren en stuk gewonnen en kon de strijd beslissen: 6-0.
Pieter leverde na een lange laveerpartij aan het achtste bord een stuk in en gunde De Pion daarmee grootmoedig een punt.
Een kapitein verlaat altijd als laatste het schip, niet alleen bij naderende schipbreuk (Baronie), maar ook wanneer de overige teamleden al in polonaise door de Veestallen hossen. Er schijnt een legende te zijn, dat Arco graag twee pionnen weggeeft, maar dit bleek niet te kloppen. Met twee pionnen meer en een superieure loper tegen een kreupel paard won hij zijn partij fraai 7-1.
Op naar Zundert!
Ben Cartens