Wie op weg gaat naar Steensel neme bij voorkeur een GPS van 17 jaar oud, want zo kun je de A2 (geen veld op het schaakbord, maar een snelweg) op verscheidene manieren missen. Met Marcs warme worstenbrood en een goed humeur waren we onderweg, 7 man sterk. Dat is er eentje te weinig, maar datzelfde euvel speelde bij onze tegenstander, zodat er een bordpunt minder te verdelen was.
We waren te gast in buurthuis de Höllekes, vaste locatie van de Kemppion (die van “we are the Kemppions”), één van de drie verenigingen die samen extern spelen onder de naam Kempen Combinatie. Prima zaal, goed functionerende bar, niets op aan te merken. Teamcaptain en eerstebordspeler was oud-Roosendaler Loek Overes.
Toen de partijen begonnen ging Frans aan bord 7 als een dolle te keer: open lijnen en diagonalen, vorken en familieschaakjes, er was geen houden aan. Zijn tegenstander kon enige kreunen van ontzetting niet onderdrukken en moest opgeven. Toen waren we nog maar net een uur bezig.
Ook aan mijn rechterzijde was gekreun te horen: Dré pakte aan het vijfde bord een centrumpion mee en koerste snel af op zijn vijfde zegen in vijf ronden, voor het eerst tegen een tegenstander mét een rating! Ik kreeg aan bord zes b4 tegen me (geen snelweg, een veld op het bord), kwam gedrukt te staan, maar door wat mindere zetten raakte wit het initiatief kwijt en kon ik snel het punt noteren. Daarop verplaatsten wij ons naar de bar, waar het met onze tegenstanders nog zeer gezellig werd. De wereld is diverse malen verbeterd, de voordelen van korfbal boven bridge (=gemengd douchen) zijn besproken en het DKR is door ons in uiterst verleidelijke termen gepresenteerd.
Ondertussen werd er aan de borden 1 t/m 4 nog hard gewerkt. Jacques leek moeilijk te staan, maar wist zich los te werken en won gedecideerd. Nico incasseerde weer een fraaie overwinning en zit met 4 ½ uit 5 Dré op de hielen.
Marc heeft vrij goed gestaan in zijn partij, maar maakte in het eindspel een vergissing en kon een vrijpion toen niet meer tegenhouden. Ted speelde secuur en had de stelling in een dodelijke greep, waaruit geen ontsnappen mogelijk was. Ook hij kwam daarmee op 4 ½ punt.
Met deze 1 – 6 overwinning gingen wij – dus uitsluitend over de wegen die er 17 jaar geleden al lagen – terug naar de Veestallen, waar ons een welverdiend culinair festijn wachtte. De halve hanen hadden nog een tweede helft en de wijnen smaakten voortreffelijk.
We staan stijf op kop met nog twee ronden te gaan en met een modelscore van 10 matchpunten (van de 10) en 30 bordpunten (van de 38). Kortom: er kan nog van alles misgaan, maar er dreigt een kans…