Wat een verschil: De teamleider RSG stelt zijn zaterdagteam altijd samen op basis van ELO, kleurvolgorde, beenderstructuur, bioritme en lievelingstoetje. De teamleider van de Pion, Bas, had echter een wilde gooi met de dobbelstenen gedaan en strooide zijn spelers in willekeurige volgorde over de borden. Ongetwijfeld met de bedoeling om te tegenstander te ontregelen, maar dit snode plan faalde jammerlijk. Bij het ontbreken van een deugdelijk strijdplan dwaalden de spelers van de Pion – waaronder vele oude bekenden – richtingloos over de borden en moesten een nederlaag incasseren.
Omdat invalcaptain Hans nogal druk was met zijn eigen partij, vertonen de frontberichten lacunes.
Vermoedelijk was Suus als eerste klaar met zijn partij tegen Ad van den Brand, die duidelijk wedstrijdritme miste. Waarschijnlijk vloerde Marc daarna Kees van Hogeloon en behaalde Ted tegen Anthony Snijders stuk- en partijwinst. Sylvester debuteerde in dit gelouterde gezelschap. Zijn kennismaking met de landelijke competitie was hardhandig, maar dat gaat alle volgende keren waarschijnlijk beter.
Bas sloeg triomfantelijk een toren van Hans van het bord, maar kreeg daar snel spijt van. Een leuke verborgen combinatie bracht snel een betere stelling op het bord (tenminste: Hans vond hem leuk!). Na een rondje langs de borden te hebben gelopen, concludeerde Hans dat de winst in de pocket was en bood remise aan. Nu was het de beurt aan Bas om een rondje te lopen. Zo is het schaken thuis nog best te verkopen als lichaamsbeweging. Ook zijn conclusie was dat het zinloos was om door te spelen. Jan kwam niet verder dan remise tegen Ton van de Werf en Jacques liet zich flessen door Henk Alberts. Nico won soepel.
Deze uitslag bracht ons naast de Baronie op de eerste plaats, een mooie uitgangspositie!
Pion 2 – RSG 2: 3- 5